Ritverslagen 2018

29-09 - Slotrit 2018 - 91 km

De laatste zaterdag van september en dan weet je het wel, onze officiele slotrit! Niet dat we stoppen met fietsen, maar wel met de wedstrijdverslagen en, we vertrekken dan niet meer om half negen maar om negen uur. Zijn we het jaar begonnen met dikke vrieskou, ook deze dag was verre van warm. Hoewel het zonnetje zich uitbundig liet zien is de kracht toch al behoorlijk afgenomen. Vijf graden gaf de thermometer aan. Toch was dit voor menigeen geen reden om met de lange broek aan het vertrek te verschijnen. Iets over half negen vertrokken we met een groep van vijftien man naar onze traditionele koffiestop tijdens de slotrit De Bootsman. We waren echter nog geen drie kilometer op weg of Klaas B. deed een ultieme poging alsnog in het punaiseklassement te komen. Wist blijkbaar niet dat lekke banden in de slotrit niet meer meetellen. Het klassement is dan namelijk al opgemaakt. Omdat Klaas een nogal strakke buitenband om had liggen kostte het redelijk wat tijd om de band eraf te krijgen en daarna er ook weer op te krijgen. Bovendien, ook een poging om met een lege luchtpatroon de band op spanning te krijgen is niet bevorderlijk voor een snelle bandenwissel. Maar, eind goed, al goed en wij dus weer al keuvelend op pad. Omdat de bandenwissel de nodige tijd gekost had, besloot de routekapitein om niet via Hoonhorst naar Dalfsen te gaan, maar rechtstreeks via de Vechtdijk. Via Vilsteren dan naar de Lemelerberg om de nog maar eens een keer te beklimmen. Dan via Ommen naar Junne om daarna de Vecht over te steken om zo uit te komen op de Stegerdijk. In rechte lijn dan naar De Bootsman waar we iets over half elf arrriveerden. De koffie was bijna klaar en korte tijd later zaten we danook aan de koffie met appelgebak, apfelstudel of krentenwegge. Tijdens de tweede bak koffie werd de altijd felbegeerde punaisetrofee uitgereikt. Nu hebben we dit jaar erg weinig lekken banden gehad, maar zes stuks in totaal. Dat is erg weinig vergeleken met het topjaar 2010 waarin we in totaal 32 lekke banden konden noteren. Toch is er een winnaar uitgekomen, namelijk Steven Verhoek met twee lekke banden. Na deze uitreiking was het weer tijd om op de pedalen te gaan staan om huiswaarts te keren. Via Arrierveld, Vinkenbuurt en Nieuwleusen kwamen we zo rond de klok van kwart over twaalf weer op onze thuisbasis aan. Al met al een gezellig ritje in een rustig tempo. Een mooi besluit van het officiele fietsseizoen.

                                                                      Slotrit 2018

Wil je nog wat foto's bekijken van het afgelopen seizoen? Klik  dan HIER

22-09 - Rondje Deventer - 99 km

De animo om dit rondje te fietsen was helaas niet groot. Om iets voor half negen waren er zes man, Klaas Binnendijk, Wim Elshof, Albert Grolleman, Wim Jansen, Gerrit ten Klooster en Johan van der Stouw. Albert, op z'n "oude" Focus, meldde vlak voor het vertrek nog even naar huis te moeten voor wat siliconenspray, want z'n voorrem bleef hangen. De vertrektijd werd daardoor danook iets later dan half negen. Het duurde nogal even voordat hij weer terug was. Dat het lang duurde kan ook aan ons gelegen hebben want wachten duurt bijna altijd langer dan gedacht. Maar goed, ruim na half negen zette de groep zich in beweging om via de Stenen- en Gernerdijk naar Zwolle te gaan. Vlak voor het vertrek had Gerrit aangegeven dat er een kleine wijziging ten opzichte van de gepubliceerde route was. We zouden dit keer niet via het tunneltje de Heinoseweg ondersteken, maar via de nieuwe fietsbrug bij de kruising Heinoseweg/Oldeneelallee de Heinoseweg oversteken om via de Nipkowstraat en de Eymerstraat op de Kanaalweg naar Laag Zuthem uit te komen. Voor de meesten was dit een nieuwe ervaring. Bij Laag Zuthem even een klein probleem met een afslag maar dat kwam allemaal goed, dus op naar Lierderholthuis. Ondertussen waren we er wel achtergekomen dat de wind niet zo gunstig stond. Een westenwind, dus wind van opzij en dat zou wel eens kunnen betekenen dat we op de terugweg er ook weinig voordeel van zouden hebben. Nu 'heb elk nadeel z'n voordeel' maar wat dat voordeel in dit geval zou zijn konden we niet zo snel bedenken. Bij de Duisterendijk aangekomen meldde Albert dat het met z'n rem niet goed zat. Bleef voordurend hangen, het glijmiddel had dus niet had geholpen. Enige nadere bestudering van het remgebeuren bracht al snel de conclusie dat het de kabel was die het heuvel veroorzaakte. De binnenkabel bleef hangen in de buitenkabel, of zoals iemand opmerkte: "Roest in de piepe". Albert besloot daarom rechtsomkeert te maken en naar huis te gaan. Via Elshof en Middel kwamen we uit bij Eikelhof en vervolgens Diepenveen. Dan een stukje door Deventer en via de spoorbrug over de IJssel naar De Worp om daarna aan de terugreis te beginnen. Gunstig stond de wind hier inderdaad niet, maar al met al viel het uiteindelijk wel mee. Net als vorig jaar vlak voor Veessen het fietspad over de nieuw aangelegde dijk opgedraaid. Helaas zagen de wolken voor ons nogal dreigend uit. Na een paar kilometer kregen de broodetende weerprofeten die ons een droge rit voorspeld hadden weer eens ongelijk. Aangekomen in de Hoentjeswaard werd het gelukkig weer droog en volgens Klaas zouden we als we in Hasselt aankwamen ook zelf wel weer droog zijn. Dat klopte, maar het nadeel was wel een modderige fiets en modderige kleding. Via Hattem en Spoolde daarna over de Hasselter-/Zwolsedijk naar Hasselt.

Ter hoogte van de Ruimzichtweg een hek op de weg. Er bleek een (junioren)triatlon aan de gang te zijn. Gelukkig werd het hek opzij geschoven en konden wij in een behoorlijk tempo meedraaien in de race. Zo kwamen we om 11.50 uur weer bij Hasselt aan. Jammer van de regen onderweg, maar al met al wel weer een mooi rondje. Oja, het had ook wel wat warmer mogen zijn. De maximumtemperatuur bleef steken op 14 graden.

                                                                  Rondje Deventer

15-09 - Geen Rondje Deventer - 0 km

Wegens regen en verwachte regen is het geplande Rondje Deventer niet doorgegaan. Volgende week een nieuwe poging.

08-09 - Rondje Wezep - 66 km

Zeven mannen deze ochtend aan het vertrek. Johan vd S. geeft voor het vertrek aan dat hij uiterlijk 11.00 uur weer thuis moet zijn en dat datzelfde zal gelden voor Klaas B. In het kader van Open Monumentendag geeft het Hasselts Mannenkoor en viertal optredens waarvan de eerste al om 12.00 uur en als lid van dat koor moeten ze dus tijdig voor het zingen de kerk in. Johan heeft daarom een voorstel voor een kort rondje en gezien de weer ruimschoots aanwezig wind uit zuidwestelijke richting zal het eerst richting Hattem gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Via de Zwolse/Hasselterdijk met tegenwind dus naar Zwolle, daar de Oude IJsselbrug over en dan naar Hattem. In Hattem rijdend over de Veldweg zien we een fietser staan en, naar snel blijkt, een fietster op het wegdek liggen. wij dus stoppen. Blijkt dat het meisje kort daarvoor tegen een paaltje van een snelheidsremmer in die weg te zijn gereden en lettterlijk over de kop te zijn gegaan. Ze heeft behoorlijk veel pijn. Omdat er nog niet gebeld is voor een ambulance doet Gerrit dit onmiddellijk. Na een groot aantal vragen, om een inschatting te kunnen maken of inzet van een ambulance echt nodig is aldus de centralist, volgt de mededeling dat een ambulance gestuurd zal worden. Het meisje krijgt het inmiddels behoorlijk koud want ze ligt op een nat wegdek. Intussen hebben wij er voor gezorgd dat de fietsen van de twee bij een huis gestald worden en is er aan de bewoner gevraagd om een deken waarmee ze wordt toegedekt. Na bijna een kwartier arriveert er echter geen ambulance, maar een eerstehulpauto met een verpleegkundige. Na een kort onderzoek komt deze tot de conclusie dat er een ambulance moet komen en roept hij deze op. Weer bijna een kwartier later arriveert dan eindelijk de ambulance. Als het meisje in de ambulance gaan wij met z'n vijfen verder. Al met al zo'n drie kwartier bij het ongeval stilgestaan.  Johan en Klaas waren op ons aanraden al eerder vertrokken om op tijd thuis te kunnen zijn. Wij besloten gezien de lange stop ons rondje in te korten door aan het einde van de Hessenweg koers te zetten naar Wezep en via Hattemerbroek door 't Zand uiteindelijk uit te komen bij De Zande. Daar de weg overgestoken om zo via Kamperveen en Hogeweg uit te komen bij De Roskam. Het nieuwe fietspad langs De Slaper is nog steeds niet klaar, zodat we met een U-bocht op De Slaper moeten uitkomen. Dan op naar de Molenbrug waar weer ijverig gesprint wordt. Via de bekende route door Mastenbroek terug naar Hasselt waar we rond half twaalf arriveren.

P.S.

's Avonds nog even telefonisch contact gehad met de vader van het meisje. In het ziekenhuis waren diverse foto's gemaakt van haar zeer pijnlijke knie en van haar arm. Op de foto's bleek echter geen breuk of scheurtje te ontdekken in de knie schijf. De hevige pijn werd waarschijnlijk veroorzaakt door opgerekt kniebanden. Ze was wel weer thuis en kon al weer een beetje lopen, waarschijnlijk hierbij geholpen door de vele pijnstillers die ze had gekregen. Al met al lijkt het achteraf reuze mee te vallen. De vader bedankte ons nogmaals voor onze hulp.

01-09 - Euifeest - 0 km

Vandaag de laatste dag van het Euifeest en dan wordt er niet gefietst.

25-08 - Geen rondje - 0 km

Voor de verandering regende het deze ochtend eens. Geen groepsrit gemaakt dus.....

18-08 - Rondje Echtenerbrug - 118 km

Voor vandaag was er een oproep uitgegaan om dit inmiddels bijna jaarlijkse rondje mee te fietsen. Uiteindelijk hebben elf man aan deze oproep gehoor gegeven. Helaas stond de wind niet al te gunstig, namelijk zuidwest. Dat hield in dat we ongeveer de helft van de rit last zouden hebben van tegenwind en wel de 2e helft. Maar goed, dat betekende ook de 1e helft windvoordeel. Konden we mooi energie sparen voor de 2e helft. Nadat Koos iets na achten was gearriveerd werd er koers gezet richting Zwartsluis in een niet al te heftig tempo. Na Zwartsluis ging het vrolijk pedalerend en onder veel uitwisseling van ditjes en datjes via Giethoorn naar Steenwijk gevolgd door de klim naar Thij. Bij Witte Paarden ging de oversteek van de Steenwijkerweg dit jaar een stuk gediscipleerder dan vorig jaar. Geen klachten hierover dus. Dan via De Polle naar Steggerda waar we dan vervolgens afsloegen naar De Hoeve. Hier een kleine afwijking in de gepubliceerde route. Niet voor De Hoeve linksaf naar Oldeholtpade, maar nu door het dorpje zelf heen om na deze afwijking de oorspronkelijke route weer op te pikken. Ter Idzard daarna al rap in zicht, want het tempo was inmiddels wat omhoog gegaan en ook daarna kwam Mildam al snel in zicht. Deze keer daar geen problemen met de brug zoals we ook al eens hebben meegemaakt. Dan naar Oranjewoud gevolg door een stukje door Heerenveen heen. Na Heerenveen kwamen we er goed achter hoeveel wind er ook deze keer weer stond. Maar met een paar goede kopmannen kwamen we toch redelijk snel bij onze vaste pleisterplaats "Dikke Tut" in Echtenerbrug aan. Heerlijk uit de wind op het terras genieten van koffie en de bekende punte mit un dodde (of zonder dodde). Sommigen viel het op dat de brug wel heel vaak op ging en dat het beroep van brugwachter ze toch ook niet alles was. De hele dag maar in een hokje zitten, op een paar knoppen drukken en met een klompje naar geld hengelen. Parafraserend op een gedicht van Levi Weemoedt zou je het dus als volgt kunnen omschrijven:

          Alweer een dag in een hokje gestaan

          Een brug op en weer neer zien gaan

          Een brug op, een brug neer

          Een dag zo vol indrukken vergeet men niet weer

Na de koffie lag er nog bijna 50 km voor ons om weer thuis te komen. Bij het vertrek werd aangegeven het bord "Verplicht fietspad" net buiten Echtenerbrug te negeren en op de weg te blijven fietsen tot de afslag naar Langelille. Twee waaghalzen (of slechte luisteraars?) gingen toch het beroerde fietspad testen, maar dat gaven ze al snel op. Na de afslag naar Langelille ging het echt recht tegen de alsmaar aanwakkerende wind in. Zo kwamen we uit bij Slijkenburg waarbij bij sommigen de tong al een beetje richting de schoenen ging. Kuinre lag aan de horizon maar kwam daarna ook snel naderbij. Vervolgens konden we via de bekende wegen koers richting Hasselt zetten. In Blokzijl was wel weer eens even de brug op dus dat betekende een verplicht stop. Op de dijk richting Vollenhove kwam achter uit het peloton wel het verzoek het iets rustiger aan te doen. Niet omdat we dan te vroeg thuis zouden zijn, maar omdat het toch iets te snel ging. Gelukkig werd er aan het verzoek gehoor gegeven en zo bereikten we ruim voor half één vermoeid maar tevreden Hasselt. Opgemerkt moet worden dat Klaas B. als eerste in Hasselt arriveerde. Ter hoogte van het gemaal passeerde ons een brommer en Klaas pikte hierbij aan en verdween voor ons zo uit het zicht. Het levert hem echter geen bonuspunten op.

                                                            Rondje Echtenerbrug

11-08 - Rondje Ketelbrug - 86 km

Is de temperatuur eindelijk gedaald naar normale waarden, zijn we weer met het weer terug in de periode van voor de tropische periode. Wind, heel veel wind of zoals Appie zou zeggen: "Een beste poeste wiend" en dat stond er. En omdat deze wind nogal uit westelijke richting kwam werd besloten tot een Rondje Ketelbrug. Met z'n elven, tien mannen en Saskia, vertrokken we richting Zwartsluis. Qua wind ging dat nogal want we hadden deze nog niet echt tegen. In Zwartsluis wat slalommen tussen in opbouw zijnde marktkramen door, want het was weer Zwartsluiser zaterdag. Op het Westeinde een klein misverstand. Een deel van de groep ging daar rechtdoor, maar de routekapitein van dienst wilde rechtsaf. Het werd dus rechtsaf. Via de Woldweg kwamen we met flinke tegenwind zo uit in Barsbeek en daar ging het linksaf naar De Krieger (Oppen Swolle). Daarna ging het de polder in via de Kadoelerbrug. Omdat we naar de Ketelbrug wilden liep de route via Kraggenburg. Tussen Kraggenburg en Ens was de windkracht zodanig dat besloten werd rond te gaan draaien. Het was stevig doorstampen, maar zo kon het tempo er wel een beetje worden in gehouden. Bij Ens dan de N50 overgestoken en ook daarna op de Schokkerringweg kop over kop verder tegen de wind in. Gelukkig kwam na een paar kilometer wat verlichting want het ging linksaf de Havenweg op en hadden we wat voordeel van de wind totdat we moesten afslaan de Ketelmeerweg op. Weer wind tegen, maar daar rijd je wat beschut zodat het daar wel meeviel. Dan  de Ketelbrug op en dan moet je a) omhoog en b) heb je tegenwind. Dat hebben we wel eens onder betere omstandigheden gedaan. Na de brug over de Ketelmeerdijk eindelijk wind achter. Dat leverde een forse verhoging van de snelheid op (en daarmee ook van de gemiddelde snelheid). Ook de Vossemeerdijk gleed, zij het wat kalmer, vlot onder ons door. Bij Roggebotsluis ging het linksaf de Flevoweg op tot aan de Buitendijksweg. Op deze laatste weg vond Appie de weg blijkbaar niet breed genoeg, want hij ploegde hier een stuk door de berm. Dan de Slaper op en vanaf daar werd het wat chaotisch. Na het viaduct ging de groep rechtdoor over de Slaper, maar Johan sloeg daar linksaf richting Zwartendijk. Dat zou wel goed komen, want de Zwartendijk komt aan het eind uit op de Slaper. Dan weer wat misverstand, want een deel wil rechtuit naar de Molenbrug en een deel wil linksaf de Zwartendijk op om Johan tegemoet te rijden. Ondertussen was Johan Kodde omgekeerd want die was z'n zadeltasje verloren*. Of hij z'n tasje heeft teruggevonden is bij het opstellen van dit verslag helaas niet bekend. Langs ongeveer vier verschillende routes is uiteindelijk iedereen bij de Molenbrug uitgekomen. Een oproep daar even te stoppen om de groep weer compleet te krijgen werd niet door iedereen gehoord (of begrepen?), want een enkeling reed door. Daarna ging het vlot de brug op, wat weer leidde tot achterblijvers. Op de Kamperwetering raakte de groep eindelijk weer compleet en zo kwamen we toch nog allemaal ruim voor half twaalf tegelijk weer in Hasselt aan.

                                                                          Rondje Ketelbrug

*Naschrift:

Het tasje lag keurig op de weg op Johan te wachten en is dus teruggevonden.

04-08 - Rondje De Blesse - 101 km/96 km

Het leek wel of er geen vakantieperiode was, maar liefst 14  belangstellenden voor een rit op deze fraaie ochtend. Een rit die op voorstel van Frits eerst richting Eesveen, dan Oldemarkt en dan Nederland zou gaan. Voor het vertrek sprak Gerrit de wens uit voor een kleine wijziging in de route. Na Oldemarkt wilde hij graag via Basse om even bij het Dicky Woodstockfestivalterrein te kijken en daarna richting Nederland te gaan. Vertrokken werd daarom weer eens richting Zwartsluis. Dan op naar Beukers en Doosje. Via Kolderveen, Kolderveense Bovenboer, Nijeveense Bovenboer werd de Havelterberg beklommen en ging het naar Havelte. Opgemerkt moet worden dat er in een alleszins prettig tempo werd gefietst. Goed voor de onderlinge sociale contacten! Bij Havelte ging het linksaf naar Frederiksoord en daar weer linksaf naar Eesveen. Daar was het de beurt aan rechtsaf, het fraaie bos van Heerlijkheid De Eese in. Na De Eese via wat binnendoorwegen kwamen we uit tussen Steggerda en Peperga. Zo kwam ook al snel daarna De Blesse in zicht. Daarna koers gezet naar Oldemarkt. Dat lag ook al snel weer achter ons. Tot zover het verslag van de groepsrit. Aan het einde van de Horstweg werd namelijk rechtsaf geslagen en dat betekende dat we niet over Basse zouden gaan. Gerrit besloot daarop de groep te laten gaan en dan maar zelf over Basse te gaan. Frans sloot zich bij hem aan. Ook hij wilde wel even bij het Dicky Woodstockterrein kijken. Daar was het nog vrij rustig op dat moment. Ook op het grote kampeerterrein dat naast het festivalterrein lag was het rustig. De mensheid moest waarschijnlijk nog ontwaken na een avond feest, muziek en vooral bier. Via Scheerwolde zijn de beiden uitgekomen bij Blokzijl. Omdat de brug bij het Stroinkgemaal inmiddels klaar is en de weg weer vrijgegeven, werd er voor de dijk gekozen. Bij de Moespot dan linksaf naar Sint Jansklooster om uiteindelijk via de Woldweg in Zwartsluis uit te komen. Tussen Zwartsluis en Hasselt kwamen we Saskia nog tegen. Dat betekende dat de groep inmiddels weer in Hasselt was. Saskia houdt het maar mooi vol om de ritten helemaal uit te rijden om daarna weer terug te rijden naar Zwartsluis terwijl ze daar dan al langs is gekomen. Maakt zo mooi extra kilometers! Voor Frans en Gerrit was het nog even spannend of ze de 100-kmgrens zouden doorbreken. Dat leek net niet te slagen. Gerrit besloot om toch de grens te passeren en heeft een extra rondje door Hasselt gemaakt. Zo kwam hij aan 101 km.

Uit Strava-informatie blijkt dat de groep inderdaad via Wetering, Nederland, Blokzijl en Vollenhove de kortste route naar Hasselt heeft gekozen. Zo kwamen zij uit op 96 km.

De route hieronder is de Dicky Woodstockversie.

                                                                        Rondje De Blesse

28-07 - Rondje Nunspeet - 98 km

Met 23  ̊ was het een stuk aangenamer dan de dagen ervoor en er zou ons nog een aangename verrassing wachten tijdens de rit. Met zeven mannen aan het vertrek werd er gezien de windrichting gekozen voor een rondje Nunspeet. Nu hadden we dat 14 dagen geleden ook al gedaan, maar gezien de jaren dat we al samen fietsen, raken nieuwe routes rondom Hasselt vrijwel uitgeput. Maar we hebben er toch wat variatie in aangebracht. Reden we vorige keer 89 km, nu werden het er 98. In een redelijk stevig tempo werd er vertrokken via de Zwolse-/Hasselterdijk naar Zwolle. Op de Hasselterdijk volgde de al vermelde aangename verrassing, het begon te spetteren! Later tijdens de rit ging het spetteren zo nuen dan over in echte regen. Lang niet meegemaakt dit fenomeen. Het zou wel betekenen na afloop fiets schoonmaken, maar dat kon niemand deren. Langs Westenholte en door Spoolde ging het de IJssel over naar Hattem. Bij de klimmetjes in en na Hattem merkte Gerrit dat het niet zijn dag was, hij had het benauwd, kreeg z'n ademhaling niet onder controle, z'n hartritme wilde niet omhoog en hij zweette als een otter. Voor zichzelf besloot hij daarom wel een rondje Nunspeet te fietsen, maar in z'n eigen tempo. Aan het einde van de Leemculeweg liet hij daarom de groep stoppen om z'n besluit mee te delen. Na deze korte stop werd er verder gereden richting De Dellen (Zuidweg dus). Tot z'n verbazing merkte Gerrit toen hij dezelfde richting koos dat hij de groep goed bij kon houden. Ook op de Zuidweg ging het vrij goed met hem, alleen op het steilste klimmetje moest hij afhaken evenals Frans. Samen hebben ze kort na de groep de Elburgerweg bereikt. Daar stond de groep op Frans te wachten, maar tot hun verbazing was Gerrit er bij. Wim E. sprak van een wonderbaarlijke opstanding. Gerrit  dacht dat het misschien kwam omdat er in het bosgebied misschien meer zuurstof in de lucht zat. Ook was de temperatuur gezakt tot een aangename 20  ̊. Gezamenlijk ging het daarna naar Nunspeet. Zonder oponthoud ging het vervolgens ook naar Elburg. Ook daar geen oponthoud zodat koers gezet kon worden naar Kampen. Op de Molenbrug twee haantjes, een middengroep van vier en één achterblijver. Dat was niet Gerrit. Na de brug werd er gewacht tot de club weer compleet was. Voor de broodnodige variatie werd besloten niet door Mastenbroek naar Hasselt te gaan, maar via Kamperzeedijk en Genemuiden. Konden we mooi Koos in Genemuiden afleveren. Op de Oosterlandenweg onderwierp Wim nog even het wegdek aan een nadere inspectie. Daar wordt een rotonde aangelegd en moesten we over een paar rijplaten. Deze lagen scheef ten opzichte van de weg en waren nat en dus glad. Wim wilde er met de fiets opspringen maar slipte op de rand van de rijplaat met als gevolg dat hij zeer fraai onderuit ging. Gelukkig geen schade, noch lichamelijk, noch materieel, alleen de rijplaat wat schoner. In Genemuiden namen we afscheid van Koos. Met zes man dus via Cellemuiden naar Hasselt. Nat en vies kwamen we daar aan in twee groepen van drie. Frans kreeg het namelijk het laatste stukje wat moeilijk. Gerrit en Henk W. zijn bij hem gebleven voor de nodige ondersteuning.

                                                                       Rondje Nunspeet

21-07 - Rondje Noordwolde - 96 km

Eerst even wat anders! Kijk ik donderdagavond naar de Avondetappe, wordt daar een korte reportage getoond van mensen die in een hotel in de buurt van Bourg-d'Oisans naar het tv-verslag van de TdF zaten te kijken. Wie verscheen er daarbij tot twee keer toe pontifcaal in beeld als aandachtige toeschouwer? Henk Winkelaar! Behalve tv-kijken is hij daar ook de diverse bergen in de omgeving aan het beklimmen (en afdalen).

Kijk ik een avond later weer naar de Avondetappe en wat zie ik? Een in Nederland bijna onbekend geworden fenomeen: regen! Het bestaat dus toch nog.

Regenen deed het bij ons absoluut niet. Het was weer zeer aangenaam fietsweer deze zaterdag. Acht man aan het vertrek die zich voor het vertrek afvroegen waar Saskia bleef. Ruim na half negen toch maar vertrokken. Er zou een door Frits voorgesteld rondje Noordwolde worden gefietst. Waren we inderdaad lang niet geweest. Op de rotonde bij de Boni sloten twee dames aan, Louise Admiraal en Janny Doorn. Op hun vraag of we hard zouden gaan werd niet ontkennend geantwoord, maar toch wilden ze proberen zover mogelijk mee te fietsen. Bij de brug over de Dedemsvaart kwam ons alsnog Saskia tegemoet. Had wat moeite gehad met uit bed komen en was daarom wat aan de late kant. Omdat Noorwolde noordelijk van Hasselt ligt ging het dus weer eens richting Zwartsluis en daarna richting Giethoorn. Daar doken we de Gietserse Polder in om zo uit te komen bij Steenwijkerwold. Op weg daar naar toe een kort oponthoud want de brug over het Steenwijkerdiep ging voor onze neus omhoog. Kort nadat we weer verder konden haakten Louise en Janny af om hun eigen rondje in hun eigen tempo te gaan rijden. Op Strava was na afloop wel te zien dat de beide dames op het eerste stuk van hun rit erg veel PR´s hebben gereden. Goed, wij gingen vervolgens van Steenwijkerwold via Marijenkampen naar Willemsoord en daarna door naar De Blesse. Een fietspad leidde ons via de wereldsteden Peperga, Steggerda en Vinkega naar Noorwolde, het verste punt in onze route. Dan werd koers gezet naar Wilhelminaoord. We gingen hierbij over de M.A. van Naamen van Eemneslaan. Klinkt erg chique en je verwacht danook een prachtige laan. Vergeet het maar! De eerste 100 meter is prachtig nieuw asfalt, maar daarna kom je op een verschrikkelijk slecht stuk klinkerweg terecht. Masochisten zullen hier wel van kunnen genieten, maar de meesten van ons waarschijnlijk niet. Maar goed we kwamen toch in Wilhelminaoord en konden over een prima fietspad naar Frederiksoord. In Frederiksoord dan linksaf naar Havelte. Daar door het dorp heen om vervolgens de Drentse Hoofdvaart over te steken richting Oosteinde/Ruinerwold. Van Oosteinde  naar Ruinerwold ging het over de Dokter Larijweg. De weg wordt omzoomd door perenbomen waarvan de opbrengst in september/oktober bij opbod wordt verkocht. Zo te zien wordt het een goed perenjaar. Van Ruinerwold ging het naar Rogat en daarna richting Meppel. Deze keer ging het niet via Meppel maar via Lankhorst. Een eind voor Meppel dus de brug over om zo uit te komen bij Staphorst. Om op de J.J. Gorterlaan te komen werden we nogmaals vergast op een niet al te beste klinkerweg, de Bullingerweg. Zulke wegen kunnen niet goed zijn voor een mens op een fiets en ook niet voor de fiets trouwens. Maar goed, ook aan die ellende kwam weer een eind en konden we naar Rouveen koers zetten. Dan nog het laatste stukje van deze rit, over de Stadsweg naar Hasselt. Zo kwamen we na 96 km moe, maar voldaan, rond half twaalf weer in Hasselt aan.

                                                                 Rondje Noordwolde

14-07 - Rondje Nunspeet - 89 km

Net als vorige week zaterdag nu weer een prachtige ochtend om een stukkie te gaan fietsen. Zonnetje, niet al te warm en weinig wind uit het noord-oosten. Over de route geen discussie, Johan klikte om iets over half negen de pedalen aan en de andere acht aanwezigen volgenden. Waar we heen gingen? Nog geen idee, maar het zou waarschijnlijk wel goed komen. Omdat de weinige wind dus het noord-oosten kwam zou het wel richting Drenthe of zoiets uitgaan. Verrassing dus toen aan het eind van het Nadorster Randpad niet rechtsaf maar linksaf werd geslagen richting Zwolle. Langs de Werkerlaan en over de Ruimzichtweg ging het naar de Hasselterdijk. Bij de kruising Hasselterdijk/Mastenbroekerallee zijn tijdelijke verkeerslichten geplaatst in verband met werkzaamheden, maar van de kleur die de lichten uitstraalden trok niemand van de fietsers zich iets aan, noch die op de Hasselterdijk, noch die op de Mastenbroekerallee. Dan langs Westenholte op naar de oude IJsselbrug en daarover de IJssel overgestoken. Toen er daarna linksaf werd geslagen begon bij menigeen het idee te rijzen dat we wel eens over de Dellen zouden kunnen gaan. En inderdaad, bij Hattem de Veldweg en de Oranje Nassaulaan op, dus dat betekende kort klimmen. Via de Kamperweg kwamen we terecht op de Nieuwe Zuidweg overgaande in de Zuidweg. Ondanks het forse tempo kwam een gesloten peloton aan bij de Elburgerweg. Nee, niet rechtsaf De Knobbel op, maar linksaf naar Nunspeet. In Nunspeet werd, ondanks het feit dat wij door de altijd noordelijke en oostelijke winden van de laatste maanden daar lang niet geweest zijn in één keer de juiste route naar Elburg genomen. Toen het richting Elburg ging bleek de wind toch wel redelijk opgestoken te zijn en dat betekende dat we bijna de hele verdere route tegenwind zouden hebben. Maar gelukkig hadden we ook sterke kopmannen! Bij en in Elburg ook geen oponthoud zodat langs het Drontermeer koers kon worden gezet naar Kampen. In Noordeinde plotseling de bekende kreet van Gerrit: "LEK".  Deze keer hield het echter geen noodzakelijke sanitaire stop in, maar had hij een echte lekke band en wordt hij dus opgenomen in het punaiseklassement. Een minimale metaalsplinter bleek uit onderzoek van Bryan de dader te zijn. Gelukkig maken vele handen licht werk en werd het euvel snel verholpen. Een geluk bij een ongeluk was dat Gerrit met de groep was. Was hij alleen geweest dan had hij een probleem gehad. Z'n zadeltasje bleek van alles te bevatten, maar geen bandenlichters. Het geluk is met de dommen zullen we maar zeggen. Bij de Zwartendijk aangekomen bleken ze het ons bekende fietspad van de Nieuwendijk naar de Slaper eruit te hebben gegooid voor een  fietspad waarvoor we linksaf moesten. Waarom er nog steeds geen fietspad langs de verlegde Nieuwendijk is aangelegd is een raadsel. Graafwerkzaamheden daarvoor zijn allang geleden uitgevoerd. Iets meer meters betekende dat voor ons. De klim op de Molenbrug leverde deze keer geen haantjesgedrag op. Ook hier werd in gesloten peloton naar boven gereden. Dan volgde de toch ook nog bekende route door Mastenbroek en zo kwamen we iets voor half twaalf weer bij Hasselt aan. Het was een bekende route, maar omdat we de laatste tijd zoals al geschreven werd veel naar het noorden en oosten geweest zijn toch wel een mooie route.

                                                                    Rondje Nunspeet

07-07 - Peperbustocht - 87 km

Op het programma voor deze zaterdag de Peperbustocht vanuit Zwolle. Een rit van op papier 85 km, maar wij hebben er 87 van gemaakt. Bedoeling was eerst op de fiets naar het vertrekpunt in Zwolle, dan de rit rijden en tenslottte weer terug vanaf het eindpunt naar Hasselt. Totaal zouden we dan op ongeveer 107 km uitkomen. Maar uit de GPS-route bleek dat we tegen het einde van de rit door Hasselt zouden komen. Om dan door te rijden naar Zwolle en hetzelfde stuk weer terug te rijden ging de meesten wat te ver. We zijn dus wel naar Zwolle gereden om daar te starten, maar in Hasselt geëindigd. Het stuk naar Zwolle hadden we immers al gefietst. Zo kwam het dat we rond half twaalf uitgefietst waren.

Aan het vertrek om half negen meldden zich negen man. Saskia uit Zwartsluis had gemeld dat ze er ook zou zijn, maar toen wij iets over half negen vertrokken was ze er niet. Gepoogd haar te bellen, maar de voicemail trad in werking. Wij zijn dus zonder haar vertrokken om via eerst de Werkerlaan en daarna de Hasselterdijk uit te komen bij Dansschool Van Diffelen aan de Middelweg, het vertrekpunt van de rit. Allemaal inschrijven dus en toen bleek dat Saskia telefonisch contact gezocht had. Haar teruggebeld en ze bleek inmiddels bij Stadshagen te zijn. Gentlemen als we zijn besloten we te wachten tot ze er zou zijn en met ons mee kon fietsen. Korte tijd later konden we dus met z'n tienen vertrekken. Over het weer deze dag viel niets te klagen. Een zeer aangename temperatuur die niet te hoog zou oplopen en geen windkracht zoals we de afgelopen weken hebben moeten trotseren. Ideaal fietsweertje! Na het vertrek ging het eerst richting Westerveld en Langenholte om uit te komen bij Berkum. Bekend terrein voor ons, maar dan eens een keer andersom. Bij Berkum ging het de Vechtdijk op om daarna Tussen de Verlaten op te draaien om uiteindelijk via de de Kuyerhuislaan bij de Heinoseweg uit te komen. Dan via het tunneltje onder de Heinoseweg naar Laag Zuthem en via de voor ons ook zeer bekende weg naar Heino. Van Heino vervolgens naar Dalfsen. Dan richting Vilsteren. Deze keer niet rechttoe, rechtaan, maar via de met klinkers bedekte Markeweg. Bij Vilsteren aangekomen ging het linksaf naar de stuw. Vanaf de stuw leidde de route ons daarna naar Dalfsen. In Dalfsen was een verzorgingspost waar van een gratis consumptie genoten zou kunnen worden. Inderdaad, zou kunnen, want wij gingen er als een streep voorbij. Dan bij Ankum via de tunnel onder de Hessenweg door om via heerlijk rustige wegen op de Jagtlusterallee bij Nieuwleusen uit te komen. Dan weer een aantal fraaie binnenwegen en zo kwamen we uit bij het viaduct in de Meeleweg over de A28. Na het viaduct bleek een routebordje te zijn verdraaid. Het deed ons linksafslaan, maar de GPS-route van Wim E. zei dat we toch echt rechtsaf moesten. Gerrit heeft daarop het routebordje teruggedraaid in de juiste richting. Uit een Stravamelding van een andere deelnemer aan deze rit bleek achteraf dat er op de Klinkerweg nog een bordje was verdraaid. Wat toch een kinderachtig gedoe om zoiets te doen! Via de Gennerdijk en de Stenendijk kwamen we zo uit bij Hasselt en eindigde voor ons deze, ondanks de voor ons vele bekende wegen, fraaie rit. Het mooie weer heeft hieraan zeker bijgedragen.

                                                                 Peperbustocht

30-06 - Rondje Ruinen - 94 km

Om te beginnen, in de eerste plaats dank aan de scribenten die de afgelopen drie zaterdagen een literaire bijdrage hebben geleverd in de vorm van ritverslagen en aan Roeline die ze geplaatst heeft. Ten tweede, met het stijgen der temperaturen lijkt ook de windkracht toe te nemen. Kracht genoeg weer vandaag. Er moest dan ook weer hard gewerkt worden door de koprijders. Maar dan nu de rit zelf. Frits stelde een rondje Uffelte voor, een voorstel dat door iedereen (niet verrassend) werd geaccepteerd door de elf aanwezigen. Het verslag is echter getiteld "Rondje Ruinen". Dat allitereert namelijk wel lekker. Vertrokken werd er weer eens richting Zwartsluis. Bij Beukers stond bij onze nadering de brug omhoog. Door het tempo te verlagen waren we precies op tijd om niet te hoeven stoppen. Bij Doosje linksaf naar De Klosse. Voor de verandering nu eens daar niet afgeslagen naar de beide Bovenboeren maar de eerstvolgende weg rechtsaf om zo bij Onna uit te komen. Dan bij Havelterberg naar Darp en Havelte om zo bij het eigenlijke doel van Frits Uffelte uit te komen. Bij Uffelte de Oude Vaart overgestoken om kort daarna linksaf te gaan. Je zit dan in Drenthe en dan volgen al gauw de eerste k-k-klinkers. Tot aan Ruinen bijna alleen maar klinkerwegen en tot nu toe bijna alleen maar tegen- of zijwaartse wind. Sommingen kregen het hierdoor wat moeilijk en omdat de koprijders soms wat last hadden van SNS (stijve nek-syndroom) viel er nog al eens een gaatje. Vooral na een bocht gebeurde dit nog al eens omdat er dan meteen na de bocht bijna vol op de pedalen gestaan werd. Via Echten kwamen we uit bij Zuidwolde. Daar kneep Gerrit plotseling in z'n remmen. Hij dacht een leeglopende band te horen sissen. Is waarschijnlijk een droog blaadje geweest tussen de velg en de rem. Hij kon danook doorrijden en wordt daarom niet met een eervolle vermelding opgenomen in het punaiseklassement. Via Fort en Bloemberg dan naar IJhorst om zo uit te komen bij het Staphorster Bos. Bij sommigen gloorde daar de hoop dat er afgeslagen zou worden naar de J.J. Gorterlaan, maar helaas, het ging rechtdoor. Dit betekende dan weer dat er nog een vervelend stukje klinkers zou volgen vlak voor Punthorst. Bij de Domineeweg werd rechtsafgeslagen en daarna linksaf de Spoordijk op en via de Stationsweg kwamen we zo uit op de Meeleweg. Daarna via de bij velen bekende route naar Hasselt. Op de Grindweg gooide Klaas B.nog even de knuppel in het hoenderhok door vanuit achteruit het peloton luidkeels roepend "Achter" een sprint aan te trekken en iedereen voorbij te fietsen. Dit hield hij echter niet vol tot Hasselt, zodat we toch nog redelijk als groep de stadsgrens passeerden. Al met al weer een mooie rit, waarbij echter de windkracht veel minder had mogen zijn.

                                                                Rondje Ruinen

23-06 - Rondje Steenwijk/Ossenzijl - 83 km

Een koude zaterdagochtend met een harde wind uit het noordwesten. Om 8:30 waren 3 mannen en jawel opnieuw Saskia uit Zwartsluis aanwezig. Gelukkig kwamen op de valreep nog 2 mannen aanfietsen. Zodoende een groep van 6 renners (Wim E., Klaas B., Daan vd L. Albert G, Saskia O. en Frits B.) . Vanwege de windrichting werd gekozen voor een rondje Weerribben. De koers werd ingezet richting Zwartsluis en al snel werd besloten kop over kop te gaan fietsen. Door Zwartsluis, richting Giethoorn, Steenwijk, Tuk. Bij de bekende watertoren van Steenwijkerwold werd scherp linksaf geslagen en werd de koers verlegd naar het westen. Hierdoor minder wind. Een korte maar hevige discussie volgde op de driesprong Lage Egge, Thijendijk. Een deel van de groep wilde hier rechtsaf (oude bekende route over het circuit), doch er werd gekozen voor een "nieuwe" route en er werd dus linksaf geslagen om vervolgens na ongeveer 500 meter rechts af te slaan om via de A.F. Stroïnkweg en Woldlakeweg alsnog bij de Meentebrug uit te komen (hetgeen ook de vooropgestelde bedoeling was). Er zijn nu eenmaal meerdere wegen die naar een bepaald doel leiden met ongeveer dezelfde afstanden. Vanaf de Meentebrug werd via de Meenteweg en Hoogeweg koers gezet naar Ossenzijl. Opnieuw was de wind behoorlijk tegen. In Ossenzijl werd noodgedwongen gepauzeerd vanwege de onvermijdelijke openstaande brug. Vervolgens in gezwinde spoed via nu de Lageweg naar de Hammerdijk (weg Kuinre - Blokzijl). Voor Blankenham werd in algemeen overleg besloten om een extra lusje aan de route toe te voegen door niet rechtdoor te rijden naar Blokzijl maar rechtsaf te slaan naar Luttelgeest. Onze fietsgroep was niet de enige groep die op pad was. Een grote stoet motorrijders (naar schatting minstens 100) kwam ons tegemoet. Blijkbaar is het gemakkelijker om een motorgroep te mobiliseren dan een fietsgroep. Vanuit Luttelgeest werd de weg voortgezet om via Marknesse, Kraggenburg, Kadoelen, weer in Zwartsluis uit te komen. Voorbij De Krieger wilde Saskia de groep nog even testen door een sprintje voor te stellen. Dit werd aangenomen en de snelheid liep op tot boven de 50 km per uur. Desondanks kon Saskia de "oude" mannen niet verslaan en in een (iets) rustiger tempo werd vervolgens gekoerst naar Hasselt. Gemakkelijk fietsen met de wind in de rug.  Na 83 km kwamen we rond 11:15 in Hasselt aan. Een mooie winderige tocht zonder regen.

                                                                           Rondje Ossenzijl

16-06 - Rondje Apeldoorn - 130 km 

Versie 1

Deze morgen  gunstig fietsweer: aan de start een  fris briesje,  maar al vrij snel liep de temperatuur op en werd het zeer aangenaam om te fietsen. Even na 8 uur gestart met 7 mannen en de Sluziger dame.  Deze keer linksom begonnen langs het Apeldoorns Kanaal.  Apeldoorn snel doorkruist en het klimmetje langs de Amersfoortse weg lag voor ons: van 36 naar 106 meter hoogte. Het peloton viel zoals gewoonlijk uiteen, maar op de afslag naar Uddel werd gewacht en kon iedereen weer aansluiten.  Via Elspeet naar Vierhouten waar de koffie klaar zou staan, maar hier koos de meerderheid (?) voor doorrijden. Achteraf bleek dit een verkeerde keuze:  er is duidelijk van te voren aangegeven dat er een koffiepauze in Vierhouten zou zijn  en hierover moet niet gediscussieerd worden.  Dus bij de volgende lange rit stoppen en aan de koffie met gebak! Moe kwamen we even voor half één weer in Hasselt aan met 129 km op de teller.

Rondje Apeldoorn

Versie 2

Het leek vandaag prachtig fietsweer te worden: weinig wind en niet te warm. Acht personen, waarvan één dame, waren dan ook om 8.00u bij de gebruikelijke startplek aanwezig voor een wat langere tocht. Appie kon zijn nieuwe Trek Emonda laten zijn; een fiets om jaloers op te worden: DI2, schijfremmen, hoge velgen, ... Eerst nog even een discussie of we het rondje links- dan wel rechtsom zouden maken. Eerst langs de Kanaaldijk heeft als voordeel dat wanneer we op onze gebruikelijke koffieplek in Vierhouten, ruim over de helft van de tocht zitten. Echter, Klaas B. gaf aan hiervoor geen tijd te hebben: hij was druk in de tuin en had 's middags een mannetje geregeld voor de bestrating. Anderen wilden 's middags nog naar de dweildag. Om even over achten vertrokken we, richting Zwolle via de Zwolsedijk, tenminste dat was de bedoeling. Kort daarvoor merkten we, dat deze was afgesloten, dus dan maar via de nieuwe Euroweg, Werkerlaan, Milligersteeg en de Zalkerdijk. Daarna op de gebruikelijke manier via Hattem naar het Apeldoorns Kanaal. Vlak daarvoor nog een wegopbreking, maar die konden we oplossen door 50 meter te klunen. Het gedeelte naar Apeldoorn, dat in je eentje altijd nogal saai is, werd in een mooi tempo verreden. Dan even een stukje door Apeldoorn en bij de Naald rechtsaf richting Julianatoren. Zoals gebruikelijk viel daar de groep in de klimmetjes die daar zitten uiteen en reed ieder in zijn eigen tempo tot aan de afslag naar Uddel. Daar werd netjes op elkaar gewacht om daarna het mooie stuk naar Uddel te rijden. Verder naar Elspeet en Vierhouten waar nog een ultieme poging werd gedaan om een koffiestop te organiseren. Helaas, de groep was onverbiddelijk en verder ging het, richting Gortel en Epe. Toen via Wissel en Tongeren kwamen we weer op bekender terrein: de Dellen. De (nieuwe) Zuidweg vanaf de andere kant gereden, voelt toch heel anders aan. Tenslotte via Hattem en Zwolle via de Ruimzichtweg weer naar Hasselt, waar we even voor half één aankwamen, met 130 km op de teller. 

09-06  - Rondje Slijkenburg - 90 km

Versie 1

Zes man en een dame waren vanochtend om 08.30u aan de start. Ook Henk W. kwam nog even langs, echter op zijn boodschappenfiets, zodat het aantal deelnemers tot 7 beperkt bleef. Om voorspraak van Frits zou het een rondje Slijkenburg worden. Gezien de noordenwind een goed plan. Via de Beukers en Doosje ging het naar De Klosse, vandaar linksaf naar Giethoorn. Daar de brug over en langs de Thijssengracht naar Scheerwolde, Wetering en Ossenzijl. Daar weer rechtsaf tot over de Linde, de grens tussen Overijssel en Friesland, om zodoende bij Slijkenburg, het verste punt uit te komen. Ondanks de matige noorderwind hadden we daar toch nog een gemiddelde van zo’n 30 km/u op de teller staan. Vanaf Kuinre hadden we de wind schuin achter, dus kon het uitrusten beginnen. Omdat de beentjes zo hier en daar toch wat moe begonnen te worden, hebben we daarom in hetzelfde tempo de terugreis afgelegd. Wegens een stremming op de dijk tussen Blokzijl en Vollenhove, ditmaal een keer door de polder om via de Kadoelerbrug weer in Zwartsluis uit te komen. Vanaf Zwartsluis bleek het met de vermoeidheid wel mee te vallen: in het wiel van een tweetal andere Hasselters, die ons achterop kwamen, werd het stuk van Zwartsluis naar Hasselt één grote sprint, met een snelheid van ruim boven de 40. Al met al weer een geslaagd ritje van zo’n 90 km.

Rondje Slijkenburg 

Versie 2

In verband met de vakantie van onze vaste verslaggever zou iemand anders het wekelijkse verslag moeten maken, maar op deze dag is dit niet aan de orde gekomen en werd er een week later aan mij gevraagd dit alsnog te doen. Nu lijken de ritjes eigenlijk best wel op elkaar qua deelnemers en kan ik mij dus niet meer herinneren welke renners zich bij het Teeuwland hebben verzameld, maar het moeten er een stuk of 8 geweest zijn, waaronder een nieuwe deelneemster: Saskia uit Zwartsluis. Ze wil een aantal keren meefietsen om uit te zoeken  of dit de fietsgroep is die ze zoekt. Ze wil graag aansluiting bij een brede club om ook te kunnen hardlopen en/of schaatsen. Onze club biedt al deze mogelijkheden, dus  welkom! 

Het werd een rit van 90 km door de Noordwesthoek met aangenaam fietsweer en zoals gebruikelijk een gemiddelde van 30+.  Via Zwartsluis naar Doosje en via de Gasthuisdijk door een stukje, voor mij onbekend, Giethoorn.  Hierna de bekende ronde over Scheerwolde, Ossenzijl, Kuinre, Blokzijl weer richting Hasselt. Je zou denken dat Saskia in Zwartsluis zou afstappen, maar ze wilde de ronde afmaken en fietste dus door naar Hasselt. Voor haar dus 104 km!

02-06 - Noordwesthoekrit - 0 km

Is het wekenlang mooi weer geweest, soms zelfs te warm, begint juni en dan regent het. De geplande Noordwesthoekrit vanuit Staphorst hebben we dan ook niet verreden. Jammer, maar helaas. 

26-05 - Erbens Vechtdaltoer - 90 + 41 KM

Totaal dus 131 km gefietst deze fantastische fietsdag. Ruim 20 km. naar de start, dan de 90-km-route en vervolgens weer ruim 20 km terug naar Hasselt. Zes man hadden er wel zin in deze dag, Koos Grolleman, Albert Grolleman,  Johan van der Stouw, Henk Winkelaar, Frans Doorn en Gerrit ten Klooster. Eén potentiële deelnemer fietste met zijn werkgeversgroep, vier man bleek uit de Stravagegevens Limburgs Mooiste te fietsen, éen deed een groepsrit als voorbereiding op The Ride 2018 en onbekend is waar de rest zich ophield. Op het ietwat vroege tijdstip van half 8 werd vertrokken richting Dalfsen via de kortste route, over de Verkavelingsweg en langs de Hessenweg.Zoals al gezegd was het een fantastische fietsdag. Een vrolijk schijnende zon aan een strakblauwe lucht, vrolijk kwinkelerende vogels in bomen en struweel en weinig wind op de heenweg. Dat laatste veranderde helaas in de loop van de dag. Maar goed, rond kwart over acht kwamen we aan bij het clubgebouw van Toerclub Dalfsen. Daar snel inschrijven en vervolgens ook snel op de fiets. Eerst richting de stuw bij Vilsteren om daarna via de Archemerberg uit te komen aan de voet van de Lemelerberg. De Lemelerberg was dit keer ook het podium voor het Stravasegment de "Anna van de Breggen-challenge". Bedoeling was de Lemelerberg zo snel mogelijk op en af te fietsen en de tijd van Anna, 2.58 minuten, te verbeteren. Niemand van onze groep heeft echter echt gepoogd Anna's tijd te verbeteren. Omdat we op de Archemerberg over een smal fietspad gingen en Albert daar een gruwelijke hekel aan heeft en hij vreesde voor nog meer smalle fietspaden besloot hij na de afdaling zijn eigen Vechtdaltoer te gaan fietsen. Wij met vijf man verder dus. Overigens, Alberts vrees werd wel bewaarheid, er volgen nog meer smalle fietspaden. Hier en daar was het een vrij technisch parcours. Wel moet gezegd worden dat de natuur waar we doorheen trokken zich van z'n beste kant liet zien. Uiteindelijk kwamen we bij de eerste pauzeplaats bij camping De Pallegarste bij Mariënberg aan. Daar even de nodige sanitaire zaken afgehandeld, een bidonnetje gevuld en weer opgestapt. Inmiddels was de noordoosten wind behoorlijk in kracht toegenomen in de rit naar deze pauzeplaats. Omdat we naar het oosten trokken hadden we danook weer eens de hele weg tegenwind gehad. Pas na Hardenberg kregen we op een aantal stukken de wind mee en kon het tempo wat omhoog. Hierdoor konden we iets over half twaalf onze fietsen weer stallen in de bewaakte fietsenstalling en onze gratis Vechtdalburger gaan verorberen. Toeval wil dat toen wij net gearriveerd waren ook Albert er aan kwam fietsen. Kon hij mooi mee-eten. Op de suggestie dat hij misschien wel achter een boom gestaan had om ons op te wachten werd niet door hem gereageerd. Op het terras troffen we Klaas Binnendijk die met twee collega's de 90 km had gefietst en ooknet bezig waren met de hamburger. Om 12.02 uur stapten we weer op de fiets om de rit naar Hasselt te aanvaarden. Klaas en één van zijn collega's gingen met ons mee. Konden mooi meedraaien in het kopwerk. Op enig moment raakten we deze collega echter kwijt. Eén dacht dat hij afgeslagen was richting Nieuwleusen om zo naar Zwartsluis te gaan. Hij bleek echter een lekke band te hebben zo meldde Frans. Klaas is daarop teruggereden en wij, in goed overleg, doorgereden. Rond de klok van kwart voor één kwamen we weer in Hasselt aan. Overigens bij een bestuurslid van TC Dalfsen bij terugkomst aangegeven dat de organisatie van de tocht heel goed was, maar dat ze toch echt, gezien de massale deelname, de smalle fietspaden uit de route mzouden moeten gooien.

                                                               Erbens Vechtdaltoer

19-05 - Rondje Frederiksoord - 94 km

Het was een Rondje Frederiksoord, maar eigelijk zou het ook een Rondje Openstaande Bruggen kunnen heten. Onderweg vier (!) keer een openstaande brug.  Het was, om te beginnen, een grauwe, grijze en vooral frisse ochtend. In niets deed het denken aan de afgelopen periode met fraai, zonnig weer. Uiteindelijk 10 man die meegingen met het door Frits voorgestelde rondje Frederiksoord/Eesveen. Het tempo richting Zwartsluis zat er meteen goed in. Richting Beukers ging het zelfs nog harder en zaten we op enig moment op tempo 35. Bij Beukers aangekomen een openstaande brug (1). Stoppen dus. Hier werd aangegeven dat het tempo te hoog lag en besloten drie man een eigen rondje te gaan rijden. Richting Doosje werd het tempo in de overgebleven groep van 7 man ook iets teruggeschroefd. Bij Doosje aangekomen ging het linksaf richting Nijeveen. Daar werden wat klinkers meegenomen in het parcours. Via Kolderveen, Kolderveense Bovenboer en Nijeveense Bovenboer kwamen we uit bij Havelterberg. Qua beklimming stelt deze berg eigelijk helemaal niets voor, makkie dus. Op weg naar Darp kwamen we een kolonne Land- en Range Rovers tegen. Hadden blijkbaar ergens een treffen. Na Darp bij Havelte ging het linksaf om zo in, volgens Albert, het meest noordelijke puntje van onze route, Frederiksoord, uit te komen. Ook daar ging het linksaf naar Eesveen. Daar aangekomen ging het even mis in de route, de afslag naar De Eese werd gemist. Gelukkig werd dit heel snel hersteld. Door de fraaie Eese met z'n vele in bloei staande rodondenderons ging het met wat geslinger links-en rechtsaf naar Steggerda, Peperga, De Blesse, Blesdijke en Oldemarkt. De Weerribben stonden daarna op het programma. Om daar te komen eerst nog een stop voor de openstaande brug (2) in de Meenteweg. Ook dat hebben we weer overleefd. Dan door via Wetering naar Scheerwolde. Daar de N333 overgestoken om zo in Giethoorn uit te komen. Zeer bekend terrein dus. Dan door naar Zwartsluis, maar eerst nog een verplichte stop voor de openstaande brug (3) van Blauwe Hand. Dan Zwartsluis. Ondanks de recente verhoging van de brug over het Meppelerdiep bleek daar een zeilboot toch net te hoog en hadden we weer te maken met een openstaande brug (4). Tussen Zwartsluis en Hasselt liggen gelukkig geen bruggen die open kunnen, zodat we rond de klok van twaalf verder ongehinderd thuiskwamen na een mooi, maar fris rondje.

Na afloop kwam bij mij wel de vraag bovendrijven of we er goed aan hebben gedaan de vertrektijd voor zowel Groep I als Groep II op 08.30 uur te stellen. Zou het niet beter zijn om met Groep II weer te vertrekken op het oude tijdstip van 09.00 uur? Wie het antwoord weet, mag het zeggen.

                                                                     Rondje Frederiksoord

12-05 - Rondje Mariënheem - 102 km

Een mooie fietsochtend maar door vakanties, weekendjes weg en andere oorzaken slechts zes man aan het vertrek. Voor het vertrek kwam Wim E. zich in volledig tenue nog even keurig afmelden. Hij ging een rondje maken met z'n broer. Inmiddels had Frits voorgesteld een Rondje Mariënheem te gaan fietsen. Het zou een rondje zijn van ongeveer 85 km maar het werd, zo bleek achteraf, uiteindelijk een rondje van de slager. Iets meer kilometers dus dan gepland, namelijk geen 85, maar 102, 20% meer dus. Vorig jaar ongeveer dezelfde ronde gereden, maar toen kwamen we op maar 91 km uit. Maar goed getraind als we zijn leverden de extra kilometers geen probleem op.  Dalfsen was de eerste grote plaats na Hasselt die op onze route lag. Via de link onderaan dit verslagje kun je zien hoe daar naar toe werd gereden. Na Dalfsen ging het achter het station langs naar Heino om vandaar in Laag Zuthem uit te komen. Het leek zo alsof we al op de terugweg naar huis waren, maar er werd daar linksaf geslagen naar Liederholthuis. Deze keer geen rondje door het dorp, maar gewoon rechttoe rechtaan naar de afslag Duisterendijk om zo uit te komen bij Elshof. Ook dit dorp lag weer snel achter ons om vervolgens in Broekland uit te komen. Ook daar weer min of meer rechtuit naar het in dit geval het verst verwijderde punt van Hasselt te komen, Heeten. Via Heeten en Schoonheeten kwamen we uiteindelijk uit bij het doel van deze rit, Mariënheem. Ben je daar, dan weet je uit ervaringen in het verleden dat het een aantal kilometers rammelen over klinkers wordt. Soms hoort dat er echter bij en moet je dat gewoon accepteren. Na Mariënheem kwamen we uiteindelijk weer op wat bekender terrein uit want Rechteren verscheen op ons netvlies. Daarna werd dezelfde route als de week daarvoor (Bergentocht) gevolgd terug naar Hasselt waar we net iets voor de klok van twaalven aankwamen.

Mooi fietsweer, mooi rondje en mooi groepje.

                                                                      Rondje Mariënheem

05-05 – Bergentocht – 134 km

Een fraai zonnetje deed deze ochtend zijn uiterste best de temperatuur naar grotere hoogte te laten stijgen. Het was namelijk nog niet al te warm rond de klok van achten. Desalniettemin voor 11 van de 13 liefhebbers toch voldoende om in korte broek van start te gaan. Eén van de 13 vertrok zelf al met onbedekte armen! Dit is overigens de 3e zaterdag op rij dat we, steeds in iets andere samenstelling, met 13 man vertrekken. Deze ochtend ook een noordoostenwindje dat dan goed van pas zou komen op de terugreis. Helaas wisten we nog niet dat de wind iets zou draaien naar het noorden en nog wat zou aantrekken. Het zat niet mee dus. Over de Stenendijk en Gernerdijk ging het na het vertrek naar Zwolle om over de Vechtdijk bij Dalfsen uit te komen. Van daar ging het naar Vilsteren waar werd afgeslagen om uit te komen op de Dalmholsterdijk, de aanloop naar de eerste klim van de dag, de Lemelerberg. Die werd zoals gebruikelijk door iedereen weer in eigen tempo beklommen. Dan op naar de Luttenberg die qua klim iets korter en niet al te steil is en dus bijna in groepsverband kon worden genomen. Na de afdaling een wijziging in de route vergeleken met andere jaren. Na de afdaling ging het een stuk terug over de aanloop naar de Luttenberg om via de Vondervoortsweg en de Kathuizenweg uit te komen bij de Sanatoriumlaan. Dat betekende dat we deze nu gingen beklimmen, waar we andere jaren deze afdaalden. Zo kwam nu ook na deze klim de Hellendoornseberg vanuit Hellendoorn direct in de route in plaats van zoals andere jaren als één na laatste klim. Verandering van route doet fietsen, nietwaar? Dan de Tunnelweg af en op naar de Nijverdalseberg. Daar aangekomen werd iedereen weer vrij gelaten om de zogenaamde Toeristenweg in eigen tempo vice versa te nemen. Na deze ongeveer 20 km klimmen en dalen werd er verzameld bij het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer en werd er tijd gemaakt om een banaantje, koekje of iets anders versterkend te nuttigen. Inmiddels waren ook alle been- en armstukken verwijderd want dat kon gezien de temperatuur wel. Na de pauze weer terug over de Tunnelweg de Hellendoornseberg op waar, ook nieuw in de route, aan het einde van de weg linksaf werd geslagen in plaats van zoals andere jaren rechtsaf. Na iets meer dan een kilometer ging het nogmaals rechtsaf de Kathuizenweg op om zo aan de voet van de Sanatoriumlaan de route van andere jaren richting de laatste klim van de dag de Lemelerberg te nemen. Bij sommigen was inmiddels het beste er af, maar ook nu kwam iedereen boven en kon opgelucht aan de afdaling worden begonnen. Het zwaarste deel van de rit zat er op. Via Dalmsholte dan rechtstreeks naar Rechteren en via de Vechtdijk naar Zwolle (Berkum). Met gezwinde spoed vervolgens door Hearst, Genne, Holten en Steukel naar Hasselt, waar we rond 10 over half 1 moe maar voldaan (cliché!) onze rit beëindigden. Gesprint naar het plaatsnaambord werd er niet echt meer, maar dat is ook wel een beetje logisch na 134 km onder de banden te hebben laten doorglijden. Al met al weer een mooie Bergentocht verreden! Volgend jaar zeker opnieuw op het programma.

                                                                          Bergentocht

28-04 – Rondje Knobbel  en Nunspeet– 77 km/89 km

Zuidwestenwind en dat betekende voor deze ochtend dat het dan bijna onvermijdelijke rondje Knobbel als voorstel op tafel komt. De 13 aanwezigen kunnen hiermee wel akkoord gaan. Gerrit geeft voordat het voorstel ter sprake komt nog wel aan dat hij uiterlijk half twaalf thuis moet zijn. Dan moet hij maar wat harder fietsen geeft één van de anderen aan. Maar hij weet uit eigen ervaring dat met een rondje Knobbel half twaalf ruimschoots gehaald kan worden. In een mooi tempo wordt er over de Zwolse, later Hasselterdijk koers gezet naar uiteindelijk de oude IJsselbrug om zo de IJssel te kunnen oversteken en in het Gelderse Hattem uit te komen. Dan de eerste klimmetjes van de dag op de Veldweg en de Oranje Nassaulaan gevolgd door de Leemculeweg. Dan via de Kamperweg naar de hobbels in het landschap van de Nieuwe Zuidweg en de Zuidweg. Bij het naderen van de afslag van de Elburgerweg stelt Gerrit aan de groep voor om daar linksaf te gaan zodat ze wat extra kilometers via Nunspeet kunnen maken. Hijzelf gaat dan rechtsaf de Knobbel op om op tijd thuis te kunnen zijn. Dat ging dan wel lukken want het grootste deel van de terugweg stond de wind schuin achter. Mooi meegenomen dus. Iets over elven ging hij het Zwartewater over. De rest van de groep is, zo bleek uit alle Strava-registraties, inderdaad via Nunspeet gegaan. Of ze nog iets beleefd hebben in deze extra lus is op dit moment onbekend, daar valt dus niets over te schrijven. Volgende week zaterdag staat, ijs en weder dienende, de jaarlijkse Bergentocht op het programma.

                                                                  Rondje Knobbel

21-04 – Rondje Lemmer – 103 km

Zonnetje, windje, korte broekentemperatuur, kortom wat wil je nog meer! Nee, korte mouwentemperatuur was het nog niet voor iedereen, maar dat werd het wel onderweg. Met 13 man vertrokken we een paar minuten over half negen voor een Rondje Lemmer. Vorig jaar groeide de groep onderweg aan van 10 tot 12 man, nu slonk de groep uiteindelijk tot 11 man. Maar daarover later meer. Ondanks de toch wat tegenvallende tegenwind bereikten we met één noodzakelijke stop in het Kuinderbos via Zwartsluis, Vollenhove, Blokzijl, Blankenham en Kuinre toch nog redelijk snel Lemmer. Grote vraag was bij het opdraaien van de Zeedijk aldaar of ook dit jaar Jan Kisteman daar weer op ons zou staan te wachten. Maar nee, helaas geen Jan deze keer. Met nog steeds tegenwind over de Grietendijk naar Schoterzijl en dan naar Slijkenburg. Net voor Slijkenburg linksaf de Pieter Stuyvesantweg op totdat we rechtsaf gingen het ooievaarsdorp Spanga in en daarmee het natuurgebied De Rottige Meente in. Net buiten Spanga zagen we in een weiland twee herten die toen ze ons zagen (en hoorden) op de vlucht sloegen. Zo kwamen we uit bij Ossenzijl waar, zoals bijna gebruikelijk, de brug weer ens vlak voor onze neus omhoog ging. Reden voor Henk Winkelaar om bij Kolkzicht het terras op te zoeken voor een bakkie. Johan Kodde sloot zich bij hem aan. Nadat de brug weer gestrekt lag gingen we daardoor met 11 man verder over de Hogeweg en via Wetering naar Scheerwolde. Op dit stukje van onze rit kwamen we diverse fietsgroepen tegen. Bleken de Tulpenrouterit vanuit Marknesse te rijden. Bij Scheerwolde werd koers gezet naar Giethoorn. De vrees dat het daar op het fietspad druk zou werd gelukkig niet beantwoord. Op een leeglopende bus met hoofdzakelijk moslima, die ons vriendelijk groetten en het fietspad snel vrijmaakten, was het (nog) vrij rustig op het fietspad richting Blauwe Hand. Ook de brug daar leverde geen oponthoud op en ook Zwartsluis konden we ongehinderd passeren. Net voor 12 uur kwamen we weer in Hasselt aan. Weer een geslaagde rit!

                                                                          Rondje Lemmer

14-04 – Rondje Nunspeet – 89 km

Vrijdag de 13^e is in de volksmond een ongeluksdag. Sinds vandaag weten we ook dat zaterdag de 14^e ook niet alles is. Onderweg 2x een sanitaire stop, 2x een stop wegens een lekke band, een valpartijtje en tot overmaat van ramp na het schrijven van een verslag op de website bij het aanklikken van de knop “Opslaan” alle verslagen plotseling verdwenen! Dankzij Roeline gelukkig de tekst van de verslagen t/m 07-04 weer terug kunnen krijgen zodat deze herplaatst konden worden.

Dan nu verder met de de rit. Negen man deze ochtend rond de klok van half negen aanwezig bij Het Teeuwland. Daarom maar weer als één groep van start. Frans D. was ook aanwezig met een gerepareerde ketting. Afgelopen maandagavond trapte hij z’n ketting bij het aanzetten na een bocht namelijk stuk. Omdat de wind zuidwest stond kwam als routevoorstel het bijna onvermijdelijke rondje over De Dellen uit de hoge hoed. Dat betekende langs de bekende route naar de oude IJsselbrug in Zwolle en dan naar Hattem. De Veldwegklim werd nog in groepsverband gedaan, maar na het opdraaien van de Oranje Nassaulaan viel de groep wat uit elkaar. Voordat de A50 werd overgestoken kwam alles echter weer bij elkaar. Kort na het oversteken van de A50 de 1^e sanitaire stop van degene die altijd als 1^e moet. Na deze korte stop via de Kamperweg over de Nieuwe Zuidweg en de Zuidweg naar de voet van De Knobbel. Het ging daar echter niet rechtsaf omhoog, maar om wat extra kilometers te maken linksaf richting Nunspeet. In Nunspeet werd deze keer eens niet de Elburgerweg opgedraaid maar ging het in een keer goed door als groep de Molenweg op te rijden. Net buiten Nunspeet de 2^e sanitaire stop van degene die altijd als 1^e moet. Hij had daar beter even mee kunnen wachten want een eindje verderop zag Steven een steen van ongeveer 10x10x10 cm pas op het laatste moment liggen en raakte deze nog net met zijn achterwiel. Gevolg, de 1^e die in het punaiseklassement kon worden opgenomen. De steen was daar verloren door een agrarier ter plaatse die bezig was deze te verplaatsen. Hij kwam schuldbewust informeren of er schade was en als die er was hij deze uiteraard zou vergoeden. Het leek echter bij een lekke binnenband te blijven. Bryan gaf even een demonstratie bandje wisselen dus we konden al weer redelijk vlot opstappen. Bij Elburg aangekomen verplaatste de lucht in de achterband van Steven zich echter weer plotseling naar de verkeerde kant. Weer lek dus. Blijkbaar had de binnenband tussen de achterband gezeten en was daardoor weer lek geworden. Bij de vervanging van de achterband bleek bovendien dat er in het achterwiel een spaak was geknapt, waarschijnlijk als gevolg van de klapper op het halve hunebed. De stop werd door de toekijkers benut om wat historische bandenwissels de revue te laten passeren. Zoals de keer dat iemand aan een pas verwisselde band voelde of deze hard genoeg was en de band vervolgens spontaan knapte. De keer dat iemand na een bandenwissel het achterwiel verkeerd om wilde monteren. De keer dat iemand van z’n fiets sprong, verwoedt z’n achterwiel ging losmaken en tot 2x toe erop gewezen moest worden dat het toch echt z’n voorband was die lek was. Of de keer dat iemand bij een lekke band aangaf dat de groep het waarschijnlijk niet erg zou vinden als hij door zou rijden en vervolgens ongeveer een kilometer verder zelf met een lekke band kwam te zitten. De achteropkomende groep passerde hem vervolgens met de mededeling dat hij het waarschijnlijk niet erg zou vinden als de groep doorreed. Na deze reparatie ging het via Noordeinde naar Kampen. Nu stond er aan het begin van het tijdelijke fietspad tussen de Nieuwendijk en de Slaper een signaalpaal. De paal werd helaas, ondanks z’n functie, niet door Frans opgemerkt. Hij kwam hierdoor ten val, maar gelukkig omdat er op dat momen niet hard werd gereden, zonder gevolgen. Ter verontschuldiging van hem moet opgemerkt worden dat vanuit voorin de groep ook geen waarschuwing werd gegeven. De Molenbrug werd weer door iedereen zo snel mogelijk overgereden met als gevolg grote verschillen en het uiteen vallen van de groep. Bij de oversteek van de Zwolseweg was de groep weer compleet in konden we door de polder Mastenbroek richting Hasselt gaan. Op de Kerkwetering net na Mastenbroek zelf had Frans de pijp echt leeg en hij wilde die dan ook wel aan Maarten geven. Die was er echter niet bij dus moest hij zelf verder. Hij besloot de groep te laten gaan en het laatste stuk kalmer aan te doen. Klaas B. en Johan vd S. hebben hem hierbij bijstand verleend. Rond kwart voor 12 kwam het eerste deel van de groep weer in Hasselt aan.

                                                                       Rondje Nunspeet  

07-04 - Grensheuvelentocht - 138 km

Voor vandaag stond de Grensheuvelentocht vanuit Hardenberg op het programma. Helaas vanuit de fietsers maar zeer weinig belangstelling om hieraan deel te nemen. Slechts twee man, Wim Elshof en Gerrit ten Klooster, zijn 's ochtends rond 07.00 uur met de fietsen op de drager achter de auto vertrokken richting Hardenberg. Zij hadden er wel zin in. Mooi op tijd waren we in Hardenberg, maar we konden meteen inschrijven. Een (hoge) noodzakelijke oorzaak maakte dat we rond 08.00 uur onze carbon rossen bestegen. Qua kledingkeuze was het lastig. Bij het vertrek was het 6 graden (fris dus) en bij terugkomst 20 graden (warm dus). Helaas stond er ook een nogal behoorlijke zuid-oostelijke luchtstroming die voor de nodige weestand zorgde, later op de dag draaiend naar zuid. Vanuit Hardenberg ging het eerst een stukje langs de grens, maar daarna ging het Duitsland in. Al snel ging het echter weer Nederland in om uiteindelijk via allerlei wereldsteden bij het verste punt in de route, De Lutte, uit te komen. Overigens hadden we na Ootmarssum een pijl gemist, maar dankzij Google Maps kwamen we met één keer rechtsaf en dan linksaf weer op de juiste route terecht. Gezegd moet worden dat het allemaal qua verkeer vrij rustige wegen waren waarover de tocht ons voerde. Op de weg terug naar Hardenberg vlakbij Denekamp nog even een kleine oefening Parijs-Roubaix. Bij de Molen van Singraven, een fraaie watermolen, ligt namelijk een minder fraai stukje kasseien. Erg prettig voor mens en machine, maar niet heus. Via en om nog een paar wereldsteden kwamen we in het Duitse Lage en daar kwamen we er achter dat we een pijl gemist hadden en moesten we een aantal kilometers terug rijden. Kortom, zes extra kilometers leverde dit op. Het was even zoeken naar de Potterdiek maar we vonden de diek en zagen toen ook de pijl die we gemist hadden. Bij het opdraaien van de Koninkhoek weer eens een Finkers-moment. Ooit had hij het in één van z'n conferences over  "Toeval bestaat niet." Het zal dus wel geen toeval geweest zijn dat wij na het ronden van de bocht plotseling Jacob van Steenselen tegenkwamen op een gewone herenfiets op weg van Uelsen naar Ootmarssum. Dat bleek tijdens de korte stop die volgde. Na Itterbeck de eerste vlinder van het jaar gezien, vrolijk vliegend in de zon. Hoewel vlinder? Het was natuurlijk een Schmetterling, want we zaten nog in Duitsland. Na Wielen weer de grens over en op naar Hardenberg, het eindpunt van deze tocht. Al met al een heel fraaie tocht gereden met helaas wat teveel wind, maar ook enkel en alleen maar zonneschijn. En dat laatste maakt alles goed! Wil je weten welke wereldsteden we zoal gepasseerd zijn dan klik je gewoon op de onderstaande link en kun je het bekijken.

                                                                 Grensheuvelentocht

31-03 - Rondje Den Ham - 89 km

Hoewel het prima fietsweer was deze ochtend toch maar negen (!) fietsers aan het vertrek. Da's jammer. Waar alle fietsers blijven? Geen idee! Wellicht leeft het idee dat we maar met 1 groep fietsen, maar dat is niet zo.

Hoewel besloten is in in de bijeenkomst van de fietsers op 13-02 om beide groepen om 08.30 uur te laten starten, is het wel altijd de bedoeling geweest om in 2 groepen te fietsen. Maar als zich geen deelnemers voor Groep II melden wordt het lastig om in 2 groepen te gaan fietsen. Of is het tijdstip van vertrek toch te vroeg voor de mensen van Groep II? Wie het weet mag het ook nu weer zeggen. Dat kan via fietsen@trainingsgroephetzwartewater.nl

Over tot de orde van de dag, ons Rondje Den Ham. Hoewel het nog aan de koele kant was, was het wel zonnebrillenweer. De zon lachte ons namelijk vrolijk toe en een paar donkere glazen voor de ogen temperde het licht redelijk. In een mooi tempo werd vertrokken richting Nieuwleusen. Bij Nieuwleusen aangekomen was het de bedoeling de Buldersweg op te draaien. Dat werd echter wat laat aangegeven met als gevolg wat gebulder van achter uit de groep want het leidde tot bijna botsingen. Maar  alles kwam goed en vrolijk werd de tocht voortgezet. Zo kwamen we uit op het Westeinde om via Vinkenbuurt uiteindelijk de N48 te ondersteken om zo uit te komen op het Vierde Blok. Via o.a. De Belt (nee, niet Beltschutsloot, maar zo heet die weg nou eenmaal), Ommerkanaal, de Dwarsweg en de Schapendijk kwamen we zo uit bij De Bootsman. Nee, geen koffie+ deze keer, maar gewoon doorfietsen en de Coevorderweg ondersteken. Op naar Junne en dan de Beerzerweg links-rechts oversteken om zo vlakbij Den Ham uit te komen. Over het fietspad langs de Hammerweg ging het vervolgens richting Ommen. Daar kwamen we niet, want er werd afgeslagen naar Nieuwebrug. Sommigen kregen hierdoor de enge gedachte dat de Lemelerberg nog moest worden beklommen. Gelukkig voor diegenen ging het net na Nieuwebrug rechtsaf en bleef de berg links liggen. Zo kwamen we uit bij Laarbrug. Via Vilsteren, Rechteren en bijna Dalfsen daarna over de Vechtdijk naar Berkum. Daar de Kranenburgerweg en de A28 onderstoken en dan over de Doornweg en Verkavelingsweg rechtoe rechtaan naar Hasselt waar we rond half twaalf aankwamen. Mooi ritje! 

                                                                                     Rondje Den Ham

26-03 - Rondje Blokzijl - 53 km

Geheel ongebruikelijk, daarom ook geen verslag, maar een kort filmpje van Roeline van de maandagavond-fietsgroep!

                                                                             FILMPJE!

24-03 - Rondje Heeten - 89 km

Deze ochtend was het voorstel een Rondje Ossenzijl of een Rondje Heeten. Qua wind zou het eigenlijk niets uitmaken, want die was er eindelijk (!) eens een keer (bijna) niet. Omdat we Heeten voor het laatst vorig jaar april aangedaan hebben werd aan dit rondje de voorkeur gegeven. Bovendien ligt Heeten wat zuidelijker en daar zou het dan misschien wat heter zijn. Het was namelijk nog lang geen kortebroekenweer en ook een zonnebril was geen noodzakelijk attribuut. Blijkbaar was dit nog voor veel fietsers reden om thuis te blijven. Uiteindelijk stonden we met z'n zevenen bij Het Teeuwland. Louise Admiraal, Klaas Binnendijk, Frans Doorn, Wim Elshof, Albert Grolleman, Gerrit ten Klooster en Johan van der Stouw. Voordat we vertrokken vroeg Louise om wat clementie met het tempo, want ze had bijna nog niet gefietst en heren als we zijn, zeiden we daar rekening mee te zullen houden.

Goed, een Rondje Heeten dus. Wim zou onze TomTom van de dag zijn. Deze keer eens niet over de Stenendijk enz. naar Berkum maar gewoon over de Verkavelingsweg. Bij Berkum wel de Maatgravendijk en -weg op, maar net na de spoorwegovergang de Hooiweg op om zo via de Marshoek naar Hoonhorst te gaan. Na het nog slapende dorp Hoonhorst gepasseerd te zijn ging het rechtuit en kwamen we bij het Overijsselsch Kanaal uit. Dat het het Overijsselsch Kanaal was wist Wim te melden. Klaas vroeg zich namelijk af hoe het kanaal heette en Gerrit dacht "Kanaal", want we reden namelijk op de Kanaaldijk Noord. Deze uitleg leek Klaas in eerste instantie wel logisch. Aan de overzijde heette het overigens , hoe toevallig, Kanaaldijk Zuid. Over de Twentseweg gingen we onder Lemelerveld door en kwamen zo op Wolthaarsdijk Westzijde uit die dan ook weer langs het Overijsselsch Kanaal loopt. Op enig moment via een dam naar de overzijde van het kanaal en inderdaad, u raadt het al, reden we op de Wolthaarsdijk Oostzijde. Uiteindelijk kwamen zo na enige kilometers over klinkers gerammeld te hebben in Marienheem uit en konden we over nog meer klinkers door naar het verste punt in onze route, Heeten. Konden we aan de terugweg beginnen en ging het naar Broekland. Daar aangekomen kreeg Louise wat last van een been en volgde een korte stop. Omdat ze tijdens het fietsen last bleef houden is Wim haar gaan helpen door te duwen. Dit heeft hij met een paar korte aflossingen door Johan en Frans volgehouden tot Genne! Na Broekland was het Liederholthuis dat we passeerden en via Laag-Zuthem kwamen we uiteindelijk weer bij Berkum uit en ging het via de Verkavelingsweg huiswaarts. Op de Verkavelingsweg moest Louise noodgedwongen weer een stop maken. Gerrit besloot daarop bij Louise te blijven, zodat de groep door kon rijden. Iets later dan de groep zijn ook zij weer thuis gekomen. Al met al was het een mooie route die Wim ons voorgeschoteld heeft met voor een deel voor velen toch nog onbekende wegen en fietspaden.

De route bekijken (of downloaden)? Klik de link hieronder aan.

                                                                Rondje Heeten

                                                                        Elshof bijna in Elshof:

17-03 - 2 Provincientocht - 73 km

Temperatuur onder 0, gevoelstemperatuur -11 en windkracht 6 uit ONO. Wat wil je nog meer? Gelukkig sneeuwde of regende niet. Negen koele kikkers deze ochtend aan het vertrek, waaronder één jarige die dan ook hartelijk gefeliciteerd werd. We vertellen niet wie het was, maar als we het zouden vertellen dan zouden we vertellen dat het Klaas Binnendijk was.

Nu verder over de gemaakte rit. De rit die we zouden gaan doen was de 2 Provincientocht, georganiseerd door Swolland. Het vertrekpunt voor deze rit zou dan ook Zwolle zijn. Maar vanwege de de wind werd toch maar besloten de route in Hasselt op te pakken. Anders zouden we eerst naar Zwolle moeten, wel met de wind lekker schuin achter, om daarna weer langs Hasselt te komen, maar dan met wind tegen. Na afloop zouden we dan nog een keer vanaf Zwolle tegen de wind in terug moeten naar Hasselt. Maar niet doen dus. We vertrokken danook vanaf Het Teeuwland om bij de Stadsweg de route op te pakken. Via wat links- en rechtsafslagen kwamen we uiteindelijk via Baarlo in Staphorst uit. Na heel Staphorst te zijn doorgetrokken weer een aantal keren links en rechtsaf en zo kwamen we op de Vijverweg door het Staphorsterbos uit. Weer een aantal binnenwegen en zo ging het naar Ankum om daar over de stuw de Vecht over te steken. Zo kwamen we weer op erg bekend terrein. De route voerde ons vervolgens via Berkum, Bruggenhoek, Langenholte en de oude vuilstort Westerveld naar de Mastenbroekerbrug. Via die brug het Zwarte Water over en met een laatste krachtinspanning over de dijk naar Hasselt. Foei, foei, wat een woei! Of zoals Appie het verwoordde: "een knappe poeste wiend".

10-03 - Rondje Elburg - 85 km

Groep I

Zaterdagmorgen 10 maart vertrokken er 8 personen bij Teeuwland nl. Klaas Binnendijk, Jacob van Steenselen, Aart Pierik, Frans Doorn, Albert Grolleman, Wim Kanis, Johan Dunnink en Johan van der Stouw. Jacob stelde voor om via Berkum te fietsen over de voormalige vuilsnisbelt Westerveld om een rondje Elburg te fietsen. Wij vertrokken om 8.30 u als gezamelijke groep 1 en 2 richting Berkum over de Stenendijk. Het had de nacht ervoor geregend, dus wij wisten als wij straks weer thuis zijn dat er gepoetst moest worden. In het begin hadden wij een klein beetje regen, dat duurde maar even. Via Westerbelt ging het richting de oude IJsselbrug naar Hattem. Over de Leemcule bij Hattem ging het richting de Dellen. Bij de Dellen aangekomen viel de groep wat uit elkaar. Aart zat voor de eerste keer op de fiets, hij had wat moeite met de snelheid. Hierna ging het over de wel bekende Knobbel. Onderaan de Knobbel werd netjes op elkaar gewacht, zodat wij gezamenlijk weer verder konden richting 't Harde. Vanaf hier ging het naar Elburg, waar besloten werd dat Wim en Aart gezamenlijk verder fietsten in goed overleg met de rest van de groep. Wim nog bedankt hiervoor. Met zijn zessen werd de route vervolgd richting Kampen. Via Kampen gingen wij door de Mastenbroekenpolder richting Hasselt, waar wij om 11.30 weer aankwamen met 85 km op de teller en een gemiddelde van bijna 29 km. (Johan van der Stouw)

Groep II

03-03 - Rondje Vilsteren (opstartrit) - 63 km

Zo, de kop is er weer af! Omdat het de voorafgaande nacht nog als stevig zou vriezen, was besloten om niet om half negen maar om half elf te vertrekken en dan ongeveer twee uurtjes te gaan fietsen. Half elf, een mooi zonnetje maar een harde oosten wind (kracht 4/5) en nog een temperatuur van -5. Toch lieten zes ijskoningen (of ijskonijnen) zich hierdoor niet afschrikken en meldden zich bij Het Teeuwland. De zes waren: Henk Winkelaar, Klaas Binnendijk, Wim Jansen, Gerrit ten Klooster, Frans Doorn en Johan van der Stouw. Omdat de wind uit richting oost kwam kwamen we al snel tot de conclusie dat we ook eerst maar oostwaarts moesten gaan. Omdat de ijsbaan inmiddels ook al open was, ging het eerst naar de Stenendijk langs de ijsbaan om ons daar te laten zien. Want dit was natuurlijk uniek, er werd op natuurijs geschaatst en de fietsers begonnen aan het nieuwe seizoen. Daarna over de dijken richting Berkum, maar niet nadat we in Haerst een noodzakelijk stop moesten maken. Henk kreeg namelijk spontaan een bloedneus, maar dat kon gelukkig gestopt worden. Na Berkum deze keer niet over de Vechtdijk, maar over de Hooiweg, zodat we vlakbij Emmen uitkwamen om daar af te slaan naar Hoonhorst. De temperatuur wilde nog steeds niet stijgen en bleef schommelen rond -4/-5 en ook de wind werd maar niet moe. Maar elk nadeel heb z'n voordeel, want van het tegen de wind in fietsen kreeg je het wel warm. Van Hoonhorst ging het over de Diezerstraat, dus door het bos, naar Rechteren. Doel hiervan was om bij Vilsteren uit te komen en daar via de stuw de Vecht over te steken. Uiteindelijk kwamen we zo uit op het Oosteinde vlakbij Nieuwleusen. Eindelijk nu een een groot deel wind achter. Vlak voor de Hessenpoort ging het rechtsaf een fietspad op langs de Steenwetering en kwamen we uit op de Hermelenweg (parallel aan de A28). Daar linksaf om via het viaduct bij het tankstation Haerst de A28 over te steken. Voordat we bij het viaduct aankwamen zagen we dat in de waterplas De Markte een aantal ijsduikers hun hobby beoefenden. Ieder heeft zo z'n eigen hobby. Na de oversteek ging het rechtstreeks richting Hasselt, maar niet rechtstreeks naar huis. Het ging ook terug over de Stenendijk om bij de ijsbaan nog even een groepsfoto (bekijken) te laten maken (dank jongedame). Uiteindelijk stond er 63 km op de teller en hoewel het een koud en winderig ritje was hebben we er wel van genoten! Voor de fietsers die nu niet zijn meegeweest, volgende week zaterdag is er een nieuwe kans.

                                                              Rondje Vilsteren

Voordat we met nieuwe verslagen beginnen eerst een:

Terugblik op het fietsseizoen 2017

Het fietsseizoen 2017 ligt alweer enige tijd achter ons met voor velen de nodige kilometers in de benen.

Naast de gebruikelijke ritten waarbij waar we heen gaan pas iets voordat we vertrekken beslist wordt, toch een terugblik per maand op toch wat bijzondere rittten.

Maart

Zaterdag 4 maart werd iets na 9 na uur het fietsseizoen afgetrapt met maar liefst 21 man aan het vertrek.

Als seizoensopwarmer werd een Rondje Wezep gereden met als eindresultaat 59 km op de teller.

Op 18 maart reed Klaas Binnendijk als enige een Rondje Zwolle. Wegens regendreiging waren er geen andere belangstellenden. Voor Klaas werd dit een historische rit. Als enige van onze fietsgroep heeft hij die dag live de twee schoorstenen van de IJsselcentrale zien vallen.

April

De 1^e twee zaterdagen werd er nog met een Groep I en een Groep II gereden. Daarna was het zo goed als bekeken met Groep I. Deelname aan de snelle groep werd zodanig klein dat er vanaf toen alleen nog als Groep II werd gereden. Oorzaak? Wie het weet mag het zeggen.

Op 22 april werd de traditionele, jaarlijkse Bergentocht gereden. De route was dit jaar iets aangepast bij Luttenberg. Op de heenweg hadden we fors de wind mee, maar dat betekende op de terugreis de wind fors tegen. De deelname was met 15 man wat minder dan de andere jaren, maar het was danook nog wat vroeg in het seizoen. Gevraagd werd daarom de tocht het volgend jaar, dit jaar dus, iet later te plannen.

Mei

Op 13 mei stonden er 10 man aan het vertrek voor een Rondje Lemmer. Bijzonder was dat we met 10 man vertrokken en met 12 man terugkwamen. Koos sloot namelijk aan bij de kruising met de Vaartweg zodat we vanaf daar met 11 man waren. Aangekomen bij Lemmer stond tot verrassing van de groep onze nestor Jan Kisteman ons op te wachten. Jan was wat eerder vertrokken om vanaf Lemmer, inmiddels goed warm gereden, de rit met ons te vervolgen. Zo kwamen we dus met 12 man terug.

Juni

Op 10 juni stond een Rondje Apeldoorn op het programma. Door diverse andere activiteiten (o.a. Sauerland, Limburg Mooiste, vakantie in Noorwegen en een fietstocht van Roermond naar de Middellandse Zee) deze keer slechts 4 man aan het vertrek. Desondanks werd het een mooie rit. Omdat er die dag weer een een stevige zuidwesten wind stond werd al voor Zwolle besloten de rit in omgekeerde richting te fietsen. De gebruikelijke koffiestop in Vierhouten werd daarom deze keer overgeslagen omdat men toen nog maar iets meer dan 40 km had afgelegd. Op weg van Uddel naar Apeldoorn kwam een fietser met het bekende oranje shirtje tegemoet fietsen: Jan Kisteman! Jan had het plan opgevat wat eerder (een minuut of 10) te starten met het idee dat hij wel ingelopen zou worden. Hij had er geen rekening mee gehouden dat de route “verkeerd om" gefietst zou worden.  Toch een prestatie van deze 70-plusser: zijn tellertje gaf op dat moment 63 aan en de onze 67 – chapeau!

Juli

In juli, de vakantiemaand, zijn er geen bijzondere ritten verreden.

Augustus

26 Augustus, een week later dan gepland, werd met 12 man het jaarlijkse Rondje Echtenerbrug  met de traditionele koffiestop bij Eetcafe Dikke Tût verreden. Zonnetje, weinig wind uit het oosten en een naar fijne waarden oplopende temperatuur, kortom ideaal fietsweer. Bij Eetcafe Dikke Tût arriverend, wie komt er naar buiten? Inderdaad, Jan Kisteman! Jan was rond half negen uit Hasselt vertrokken en was om op tijd in Echtenerbrug aan te komen aan de route in tegengestelde richting begonnen. Wij hadden er inmiddels 70 km op zitten en Jan 50. Konden we gezellig en gezamenlijk van onze koffie+ genieten. Na een half uurtje hebben we afscheid van Jan genomen die via een verkorte route terug naar Hasselt zou gaan.

September

Door het Euifeest en twee zaterdagen daarna met regen was het dat pas op 23 september weer in groepsverband gefietst werd en wel een Rondje Deventer. Het was die ochtend behoorlijk mistig en dat was er danook waarschijnlijk de oorzaak van dat slechts 7 man het vertrekpunt bij de Boni gevonden hebben. Bij Berkum sloot alsnog Koos aan bij de groep. Hij was wat laat in Hasselt en was in de achtervolging gegaan. Op de terugweg net voor Veessen een geheel nieuw fietspad opgegaan. In het kader van het project "Ruimte voor de rivier" is er een nieuwe dijk aangelegd en daarover loopt nu een zeer fraai fietspad.

En dan is het 30 september. Voor deze dag stond de officiële seizoensafsluitingsrit gepland. Buienrader beloofde een droge ochtend, maar op twee-derde van de rit bleek het tegenovergestelde weer eens waar. Nu had het de avond tevoren en 's nachts ook al behoorlijk geregend. Dat betekende natte wegen en dus opspattend buiswater. Daardoor wist je bij het begin van de rit al dat het na afloop fietsschoonmaken zou worden en dat het een BVD-rit zou worden. BVD, ook omdat de agrarische sector bezig is met de aardappel- en maisoogst en dit de nodige modder op de weg betekende. Bij de koffiestop bij De Bootsman deze keer geen Jan Kisteman die ons opwachtte want Jan fietste al mee vanaf het vertrek, maar Koos. Koos dacht dat we om 9 uur zouden vertrekken. Toen dat niet zo bleek te zijn is hij maar rechtstreeks vanaf de Boni naar De Bootsman gereden. Hij wilde de koffie en de heerlijke ‘punte’ niet mislopen. Tijdens de koffie werd ook de punaisekampioen 2017 bekendgemaakt. Boudewijn Zuidema was dit jaar de gelukkige winnaar van de felbegeerde Punaisetroffee.

Uiteraard zijn we na de officiële seizoensafsluitingsrit nog wel officieus doorgegaan met onze zaterdagse ritten.

Algemeen

Rest nog te melden dat ook de doordeweekse ritten op maandag- en woensdagavond de nodige belangstelling trokken. Ook dit jaar viel op dat hiervoor de belangstelling na de zomervakantieperiode terugloopt.

Ten slotte, de donderdagmiddagritten van de pensionada's mochten zich ook in een goede belangstelling verheugen.

Terugkijkend op het afgelopen seizoen mag de conclusie zijn dat het een mooi seizoen is geweest met fraaie ritten en dat alles in een sportieve en gezellige sfeer is verlopen.